"In mijn dagelijks leven is mijn faalangst verdwenen. Ik voel mij veel zelfzekerder, durf vragen te stellen, durf mijn mening te uiten. Ik doe mijn best, maar het hoeft niet perfect te zijn. De aarzeling is weg, de angst is weg. Mijn zelfliefde en zelfrespect zijn veel groter geworden. Vroeger vergeleek ik mij altijd en overal met anderen en steevast kwam ik eruit als de minste, de lelijkste, de dikste, de domste, … Kruiste ik een mooie vrouw op straat, dacht ik onmiddellijk “Oh, die vrouw heeft klasse, heeft slanke benen, draagt een supermooie jurk”. En begon mijn inwendige criticus mij naar beneden te halen: “ik heb zware dijen, dikke billen, dikke kuiten, ik kan het snoepen niet laten, ik ben een loser, ik kan niet diëten, heb geen discipline, ik heb geen stijl, ben een cameleon met 101 verschillende stijlen, heb geen eigen stijl, heb geen persoonlijkheid”. Zag ik een vriend die acteert en zingt in musicals, stond ik in volle bewondering voor zijn geheugen, zijn durf, zijn talent, ... Dingen die ik bij mezelf niet terugvond. Dit traject heeft ervoor gezorgd dat ik gestopt ben met mezelf constant te vergelijken met anderen en mezelf constant af te breken. Ik houd nog steeds van kijken naar mooie dingen en mooie mensen, maar geniet daar nu van. Het doet me geen pijn, ik ben dankbaar en voel me best oké."